کاربرد  It, There

q

 موارد کاربرد There:

در صورتی که بخواهند از وجود چیزی یا کسی گفتگو کنند از there در آغاز جمله استفاده می کنند.

مثلا به جای جملۀ:

.A pen is on the table

از جملۀ:

.There is a pen on the table

استفاده می کنند. یا به جای جملۀ:

.Two men are in the room

از جملۀ:

.There are two men in the room

استفاده می کنند.

باید توجه داشت که فاعل جمله موقعی که there، آغاز جمله است، همواره نکره است و فعل جمله نیز از مشتقات to be است. اگر فاعل معرفه باشد، there آغازجمله قرار نمی گیرد. مثلاً نمی توان گفت :

There was the book on the table.

به جای جملۀ بالا باید جمله به صورت زیر بیان شود:

The book was on the table.

there اگر در آغاز جمله باشد و دنبال آن یکی از مشتقات فعل to be در آید، همیشه مجموعاً به معنی “وجود داشتن”، ترجمه می شود.

موارد کاربرد it:

:The usage o f It

موارد کاربرد it:

اگر it در آغاز جمله قرار گیرد، در موارد مختلف زیر به مفاهیم مختلفی به کار می رود:

موقعی که از شرایط گوناگون جوی، ازجمله، سردی، گرمی، برفی، بارانی، طوفانی، و ابری بودن و غیره گفتگو شود، از it در آغاز جمله استفاده می شود.

مثال:

باران می بارد.	It is raining.
هوا سرد است.	It is cold.
هوا طوفانی است.	It is stormy.

وقتی که بحث از بعد مسافت و فاصلۀ بین دو مکان است.

مثال:

خیلی دور نیست.	It is not very far.
از اینجا تا نزدیک ترین شهر ده کیلومتر فاصله است.	It is ten kilometers from here to the nearest town.

وقتی که بحث از زمان و ساعت است.

مثال:

ساعت 6 است.	It is 6:00 o’clock.
ساعت 12 است.	It is 12:00 o’clock.
دیر وقت است.	It is late.

وقتی که به دنبال فعل to be صفتی واقع شود، و فاعل واقعی، مصدر باشد، جمله را با it آغاز می کنند. در این صورت، آن را فاعل تشریفاتی یا formal subject گویند.

مثال:

حل کردن این مسئله دشواراست.

It is difficult to solve this problem.

وقتی جمله ای با قضیه ای شروع شود، بهتر است فعل اصلی جمله را بعد از it در آغاز جمله به کار برد و قضیه را در آخرجمله قرار داد.

مثال:

این که او هنوز بازنگشته است، عجیب است.

That he has not returned yet is strange.

که براساس قانون فوق جملۀ بالا بهتر است به صورت زیر نوشته شود.

این که او هنوز بازنگشته است، عجیب است.

It is strange that he has not returned yet.

گاهی برای اشخاص به کار می رود و در آغاز جمله قرار می گیرد.

مثال:

اوکیست؟ او آقای اسمیت است.

Who is it? It is Mr. Smith.

گاهی به عنوان ضمیرفاعلی، جانشین اشیاء و غیر انسان می شود.

مثال:

آن مال شماست.

It is yours.

با فعل to be برای بیان تأکید به کار می رود.

مثال:

مری بود که آن را به من گفت.

It was Mary who told me it.

به عنوان فاعل، با افعال غیر شخصی کاربرد دارد.

مثال:

به نظر می رسد.	It seems.
به نظر می رسد.	It appears.

 

 

منابع و مآخذی که در تهیه و تدوین بخش دستور زبان (گرامر) مورد استفاده قرار گرفته است:

References: